Tras la huella del desconocido maestro ciego del Colegio de Sordomudos y Ciegos de Santiago: Juan Lorenzo González (finales del siglo XIX)
Artigo de Ana Rodríguez Díaz e Elisa Gavari Starkie publicado na revista Cuadernos de Estudios Gallegos do CSIC.
Resumo:
A difusión do sistema Braille como un medio de comunicación alternativo ao visual supuxo un factor determinante na integración das persoas cegas. O sistema Braille introduciuse en Arxentina mediante o ensino de Juan Lorenzo González. Este artigo pretende contribuír ao coñecemento deste ignorado mestre cego. A pesar de que en España permaneceu eclipsado por outros pedagogos, a súa personalidade altruísta levouno a instalarse na cidade de Bos Aires, onde desenvolveu a súa maior obra pedagóxica. O 1. º de marzo de 1887, recén chegado á devandita cidade, a dirixente da Sociedade de Beneficencia de Bos Aires propuxo o pedagogo español como profesor de cegos no Asilo de Orfos. A proposta foi aceptada cunha rápida resposta e, uns meses despois do seu nomeamento, comezou a súa tarefa. Foi neste momento cando se iniciou a atención institucional e profesional dos cegos en Arxentina; ata entón os cegos só recibiran sustento material e amparo caritativo. Neste estudo, abordado dende unha perspectiva histórica fundamentado en fontes arquivísticas, prensa e publicacións históricas e actuais, principalmente arxentinas, achéganse datos significativos que permiten desvelar algunhas das incógnitas sobre a biografía desta destacada personalidade.